Strona główna

Specjalizowane Systemy Elektroniczne
Obrazowej Diagnostyki Medycznej

CQ Elektronik System, Artur Świerc

tel.071 318 01 04
kom. 0601 794 162
e-mail: info@cq.com.pl
http://www.cq.com.pl

English English
Deutsche
Deutsche
Fotogrametria Mora -wstęp Computer-based Examination of Body Posture - bases Computergestützte Untersuchung der Körperhaltung - Vorwort Fotogrametria Mora -program Fotogrametria Mora -parametry Wady postawy -wstęp Okiem praktyka Badanie strony podeszwowej stóp - podoskop Kamery PodoBaby - badanie niemowl±t PodoBaby -film Platforma Stabilograficzna Gry komputerowe w rehabilitacji i treningu Publikacje- stabilografia Publikacje Filmy Referencje O firmie... Animacja 3D Wydruki Wady postawy -postawa ciała Wady postawy -postawa ciała Stopy-wydruki Akcelerometry PodoBaby - opracowanie CQ-Dynamometr - mierzenie siły Treningowa Platforma Balansowa - Gry Filmik Gracze Filmy - prezentacja Platformy Stabilograficznej Filmy - prezentacja programu Nowości Nowości Nowości Oferta cenowa

Komputerowe Badanie Postawy Ciała - parametry

 

Opis ten zawiera wyjaśnienie znaczenia i sposobu obliczania parametrów wyznaczanych w trakcie badania. Właściwe badanie pacjenta poprzedzone jest oznaczeniem na jego ciele punktów charakterystycznych, które po wykonaniu komputerowej fotografii będą na niej widoczne. W punktach tych umieszcza się kursory. Na podstawie ich położenia liczone są wszystkie parametry.

            Poniższy rysunek prezentuje rozłożenie poszczególnych punktów i ich oznaczenia.

 

 

Znaczenie wskaźników:

C7 -wyrostek kolczysty siódmego kręgu szyjnego (w programie przyjęto numerację kręgów, dla której ten krąg=0)

KP - kifoza piersiowa (uwaga: punkty KP,PL i C7 korygowane są automatycznie przez komputer po edycji płaszczyzny strzałkowej)

PL - punkt kręgosłupa przejścia kifozy w lordozę (zdefiniowany w środku głębokości pomiędzy Kp a LL)

LL - lordoza lędźwiwa

S1 - wyrostek kolczysty pierwszego kręgu krzyżowego (nr.kręg.=18)

Łl,Łp - kąt dolny łopatki (lewa,prawa)

Ml,Mp - kolce biodrowe tylne-górne (lewy,prawy) (uwaga: możemy tu także zaznaczać szczyty talerzy biodrowych)

T1,T2 - linia talii lewej (uwaga: jeśli wcięcia talii T2,T4 nie są wyraźnie widoczne wówczas zaznaczamy je na jednakowych wysokościach)

T3,T4 - linia talii prawej

B2,B4 - barki (uwaga: zaznaczamy je pionowo nad pachami T1,T3)

B3,B4 (X1,X2) – punkt łączenia linii ramion z szyją

KS - guzowatość potyliczna, wykorzystywana przy określeniu kątów odcinka szyjnego (Uwaga! Jeśli nie badamy odcinka szyjnego punkt ten można umieścić tuż nad C7)

 

 

 

[10].Długość krzywej kręgosłupa.

                Parametr ten jest liczony ‘po kształcie kręgosłupa’, to znaczy poprzez sumowanie odległości pomiędzy kolejnymi kręgami. Długość ta określana jest w trzech wymiarach (to znaczy z uwzględnieniem głębokości). Wartość procentowa odniesiona jest do podanego wzrostu pacjenta z zależności: (długość/wzrost)*100%.

 [11]. DCK -wysokość kręgosłupa.

                Wynik stanowi odległość pomiędzy punktami C7 i S1 liczona jedynie w osi pionowej. Parametr procentowy liczony jest tak jak wyżej.

 [12]. UK -maksymalne odchylenie linii wyrostków kolczystych od linii C7-S1.

                Komputer szuka największego odchylenia wyrostka kolczystego od linii prostej łączącej punkty C7 i S1. Odległość ta określana jest w osi poziomej X.

Jeżeli wybrany wyrostek znajduje się po prawej stronie linii C7-S1 to wynik jest dodatni jeżeli po lewej to ujemny. Włączenie opcji liczenia wartości absolutnej powoduje, iż w wyniku nie jest uwzględniany znak.

Dodatkowo w wydrukach wyników można skorzystać z parametru2, który informuje o numerze wybranego kręgu. Pamiętać tu należy o tym, iż przyjęto oznaczenia, dla których wyrostek kolczysty kręgu C7 jest równy 0.

 

[13]. KNT -kąt nachylenia tułowia.

                Określane jest odchylenie linii C7-S1 od pionu w płaszczyźnie czołowej (w prawa, w lewo). Wyznaczona wartość wyrażona jest w stopniach. Jeżeli punkt C7 położony jest ‘na prawo’ od S1 to wynik jest dodatni, gdy ‘na lewo’ ujemny. Parametr ABS kasuje znak.

[14]. KPT -kąt pochylenia tułowia.

                Analogicznie jak dla [13], lecz dla płaszczyzny strzałkowej. Określa pochylenie ciała ‘do przodu’, do tyłu. Wartość jest dodatnia jeżeli C7 leży bliżej (na większej wypukłości) niż S1.

 

 

 

 

[15]. KNM -kąt nachylenia miednicy.

                Parametr ten określa nachylenie linii łączącej punkty Ml i Mp względem poziomu (kąt_poziom). Przyjmuje on wartości stopniowe z zakresu: ( -180 do +180). Dlatego jeżeli Mp ‘jest wyżej’ niż Ml są to kąty (0-180), w przeciwnym wypadku [-180 - 0). Wartość podana w milimetrach oznacza różnice wysokości położenia punktów. Od współrzędnej Y p.Ml odejmuje się wsp. Y p.Mp. Znak tego działania można przewidzieć pamiętając o tym, iż punkt odniesienie (0,0) znajduje się w lewym dolnym punkcie okna roboczego. 

[16]. KSM -kąt skręcenia miednicy.

                Analogicznie jak dla [15], ale liczone w płaszczyźnie strzałkowe. Jeżeli Mp jest na większej wypukłości niż Ml wówczas wynik jest wartością dodatnią.

 

[17]. TT -różnica wysokości trójkątów talii.

                Parametr liczony jest w płaszczyźnie czołowej. Wynik=odl_l-odl_p.

Wartość ABS podaje wynik bez znaku.

Wynik wyrażony procentowo liczony jest z zależności:

( (odl_l-odl_p)/(odl_l+odl_p) )*100%.

[18]. TS -różnica szerokości trójkątów talii.

                Analogicznie jak [17] dla różnic liczonych w osi X.

[19].  KRL, KRP – kąt linii ramion.

 

[20]. UL -różnica wysokości dolnych kątów łopatek (nachylenie).

                Określane analogicznie jak dla kolców biodrowych (parametr[15])

[21]. UB -różnica głebokości dolnych kątów łopatek (skręcenie).

                Analogicznie jak parametr[16].

[22]. OL -różnica oddalenia dolnych kątów łopatek od kręgosłupa.

                Odcinki pomiędzy kolejnymi punktami wyrostków kolczystych aproksymowane są liniami prostymi. Wynik=odl_l-odl_p; Wynik[%]=((odl_l-odl_p)/(odl_l+odl_p) )*100%.

[23].  DKS – wysokość odcinka szyjnego

                Liczona pomiędzy punktami C7 i KS

GKS – głębokość odcinka szyjnego

                Maksymalne wgłębienie liczone od pionu przechodzącego przez punkt C7

[24]. Łączna wysokość kręgosłupa

                Pomiędzy punktami S1_KS = DCK+DKS

 

[25]. KLB -kąt nachylenia linii barków.

                Wszystkie dane liczone analogicznie jak dla nachylenia linii miednicy (parametr[15])

 

[26]. WBS –współczyn. asymetrii barków względem KK (punktu S1)

                Liczona jest różnica odległości w osi poziomej od prostej przechodzącej przez punkt S1. Wszystkie wyniki określane są identycznie jak przy parametrze[22].

[27]. WBC -współczynnik asymetrii barków względem punktu C7.

                Identycznie jak parametr[26], z tym, że punkt odniesienia stanowi wyrostek kolczysty siódmego kręgu szyjnego (wskaźnik C7).

 

[28].  Kąt nachylenia, pochylenia odcinka szyjnego C7-KS względem C7

                Wartości obliczane analogicznie jak dla parametru [13,14].

[29]. Kąt nachylenia, pochylenia odcinka szyjnego KP-KS względem KP

[30]. ALFA -nachylenie odcinka lędźwiowo-krzyżowego.

 

[31]. BETA -nachylenie odcinka piersiowo-lędźwiowego.

 

[32]. GAMMA -nachylenie odcinka piersiowego górnego.

 

[33]. DELTA -łączna wielkość krzywizn.

                DELTA=ALFA+BETA+GAMMA.

 

[34]. MI -wskaźnik kompensacji.

                MI=KKP-KLL, (parametr[40], parametr[35]).

 

[35]. KLL -lordoza lędźwiowa.

                KLL=180-(ALFA+BETA).

 

 

[36]. DLL -długość S1-LL. Położenie szczytu lordozy liczona od S1.

[37]. RLL -długość S1-PL. Wysokość lordozy liczona pomiędzy S1 a punktem przejścia

[38]. GLL -głebokość LL-PL.

[39]. WLL -wskaźnik stosunku głębokości do długości.

  WLL=GLL/RLL.

[40]. KKP -kifoza piersiowa

  KKP =180-(BETA+GAMMA).

[41]. DKP -długość C7-KP. Położenie szczytu kifozy liczone od C7

[42]. RKP -długość C7-PL. Wysokość kifozy liczona pomiędzy C7 a PL

RKP[%]=100%*RKP/DCK.

[43]. GKP -głębokość KP-PL.

[44]. WKP -wskaźnik stosunku głębokości do długości.

  WKP=GKP/RKP.

Poniższe parametry służą do zdefiniowania kształtu kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej

[45] Liczba łuków; Liczba przecięć kręgosłupa z linią C7-S1

[46] Łuk prawostronny: długość, strzałka, kąt

[47] Łuk lewostronny: długość, strzałka, kąt

 

Określa parametry wybranych przekrojów

[48][50] rotacja wyznaczana analogicznie jak dla parametru [16].

[49][51] garb żebrowy liczony względem linii kręgosłupa

plecy-parametry

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

plecy-parametry

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W najnowszej wersji oprogramowania wprowadzono nowy (automatyczny) sposób analizy i wyliczania parametrów dla kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej. Parametry te oznaczono końcówką (a).

Punkt PL wyznaczany jest jako przecięcie odcinka C7-S1 z krzywą kręgosłupa.

Punkt KP wskazuje strzałkę łuku kifozy piersiowej (miejsce maksymalnej odległości łuku od jego cięciwy –odcinka C7-PL)

Punkt LL wskazuje strzałkę łuku lordozy lędźwiowej

[52] Długość kifozy piersiowej DKP(a) – odległość C7-PL

       Długość lordozy lędźwiowej DLL(a) – odległość PL-S1

Wartości normalizowane do jedności liczone są według następujących wzorów DKP/(DKP+DLL) ; DLL(DKP+DLL);

i stosunek DKP/DLL.

[53] Głębokość kifozy piersiowe GKP(a) –długość strzałki łuku kifozy. 
GLL(a) – głębokość lordozy. Wartości normalizowane: GKP/(GKP+GLL); GLL(GKP+GLL); GKP/GLL;

[54] Wskaźnik głębokości do długości kifozy WKP = GKP/DKP;

lordozy WLL = GLL/DLL; Normalizowane j.w.

[55] Powierzchnia kifozy PKP; powierzchnia lordozy PLL

[56] Kąt kifozy piersiowej KKP =180-GAMMA-BETA_K

Kąt lordozy lędźwiowej KLL = 180 – ALFA – BETA_L

[57] Poszczególne kąty wyznaczane są względem odcinka C7-S1, dzięki czemu analiza uniezależniona jest od pochylenia całej sylwetki. Aby zwiększyć dokładność wyznaczania parametrów wprowadzono dwie niezależne miary kąta BETA_K dla kifozy i BETA_L dla lordozy

 

   Oceniając wynik badania przyjmujemy, iż postawa prawidłowa, to postawa osiowo symetryczna, zaś odchylenia od tej symetrii, to już różnego stopnia nieprawidłowości.  Ponieważ nie jest możliwe pokazanie na skórze pacjenta punktów fizjologicznych z dokładnością większą niż 5mm, przyjmujemy, że granicą błędu przypadkowego metody jest 1cm. Dlatego np. o asymetrii łopatek powiemy, gdy przekracza ona 1.5cm, a jest bardziej znacząca powyżej 2.5cm.

Mamy nadzieję, iż wkrótce powstaną normy fizjologiczne, które spowodują ujednolicenie opisów przeprowadzonych badań.

 


© 2009 Copyright by CQ Elektronik System, Wszystkie prawa zastrzeżone.